خدایا سپاس

به رسم عاشقی و مردانگی

سپاس از تو که نابرده رنج گنجمان دادی

و روح الهیت را در جانمان دمیدی

چه زیبا آفریدی

قامت انسان را

از اندکی خاک و گل

دو چراغ روشن افروختی بر اوج انسانیتش

و دلی که می تپد

برای بازگشتن به منزلگاه نخستین و دیدار دوباره روی زیبای تو

نیک می بینم تو را که در هر دم با منی و

در هر لحظه دستم می گیری

نیک می بینمت که چگونه عشق می ورزی

بر من و با من می مانی

خدایا سپاس که عاشقم آفریدی

سپاس که دیدی

به رغم انسانیتم

ناشکر ترین بنده و بی رحم ترین موجودم

اما مرا از والاترین جنس حیات آفریدی

و اجازه دادی اشرف مخلوقات باشم و بمانم

خدایا آنقدر از تو لبریزم

که دوست دارم تا انتهای زندگی هر دم تو را عاشقانه صدا کنم..

جانانه در برابرت رکوع می کنم

و متواضعانه پیشانی به خاک می سایم

سپاس تو را که لحظه های بسیاری را در هر روز قرار دادی

برای تجدید میثاق، توبه و عهدی دوباره

خدایا سپاس که راه بازگشت به سوی تو همیشه باز است

جای بسی شرمندگیست..

که در روز قیامتت

طعنه از تمام کائنات بشنویم

همین بودی انسان؟

سلطه زمین را خواستی و عمری طولانی

که تباه کنی عشق خدایی را؟

دستهایم را بلند بلند به سوی بارگاه اقدست دراز می کنم

و به حرمت صاحب روز های جمعه تو را قسم می دهم

 که سیاهی گناه را از پرونده هستی انسان پاک کنی

تو را سوگند

به عشق اولیای عاشق و به حق بندگان لایقت

این روز را روز بخشش اولین تا آخرین انسان کنی

راستی چه خوشبختند آدم هایی که برای تو جان و سرمایه می دهند

خدایا ما را قرین عفو و رحمتت ساز

 به حرمت آنان که عشق خویش به حقیقت را اثبات کردند